অনুভৱ -পৰী

শীতৰ পুৱা

নিয়ৰৰ আঁচল টানি

এচেৰেঙা 

ৰ’দে 

এঙামুৰি দি 

সেউজীয়া দলিচাখনত 

জিলিকি উঠিল৷

শীতৰ লঠঙা ডালত 

ওলমি থকা নিয়ৰৰ টোপালবোৰ 

এটোপ-এটোপকৈ

সৰি পৰিছে 

নিশাৰ সমীৰণজাকে 

যেন 

ফুলবোৰ সিঁচি থৈছে৷

পুৱতি নিশা 

কোমল সমীৰণজাকত 

বৈ যায় শেৱালিৰ 

মিঠা সুবাস 

মোৰ সিৰে সিৰে 

বৈ যায়

তপত প্ৰেমৰ ঢৌ৷

শৰতৰ বোকোচাত উঠি 

শেৱালি ফুলাৰ বাটেদি 

আহিল শাৰদীয় দুৰ্গা পূজা 

আৰু 

মনৰ স্মৃতিপটত 

সিঁচৰতি কৰি থৈ গ’ল

সোণসেৰীয়া অনুভৱবোৰ৷

**********