জ্ঞানৰ জ্যোতি-কুমকুম দেৱী শৰ্মাবৰুৱা

প্ৰভাতী সূৰুযে আনে

             সদ্ভাৱনা নতুন দিনৰ,

বিয়লিৰ আকাশ উজলে 

             কৰ্মৰ গৌৰৱেৰে দিনান্তৰ |

শিশু এটি হয় যদি

               সোণালী সপোন,

বৃদ্ধজন হ’ব এক 

                     প্ৰজ্ঞাৰ দাপোন |

জীৱনৰ প্ৰতিক্ষণত 

                     দেখি শিকি পায়, 

অভিজ্ঞতাৰ  সঁফুৰা মেলি

                    সৌৰভ বিলায় |

সূৰ্যৰ দৰে তেওঁ

                     স্ব-আলোকেৰে,

উদ্ভাসিত হৈ থাকে

                       জ্ঞানৰ জ্যোতিৰে।

**********