দুটা অণুগল্প- দেৱজিত শৰ্মা
(১) মা
“মা,মোৰ আজি প্ৰমোচন হ’ল৷”
কোঠাটোলৈ সোমাই আহি সি মাকলৈ চাই ক’লে,
“তুমি সদায়েই কৈছিলা নহয়, কষ্ট কৰিলে ভাল ফল পোৱা যায় বুলি৷ তুমি সুখীনে মা?”
বহু কষ্ট কৰি সি এই পদোন্নতি লাভ কৰিছে৷ আন কাৰোবাক কোৱাৰ আগতেই মাককে সি প্ৰথম খবৰটো দিলে৷
যদিও সি জানে, মাকে কাহানিও একো উত্তৰ নিদিয়ে৷ দিবনো কেনেকৈ, ফটোৱে জানো কাহানিবা উত্তৰ দিব পাৰে!
২)বোজা
“বোৱাৰী মোৰ কাণত লগোৱা মেছিনটো দেখিছিলা নেকি ক’ৰবাত?”
পুতেক বোৱাৰীয়েকৰ ঘৰত এক সপ্তাহৰ কাৰণে থাকিবলৈ অহা অৱসৰপ্ৰাপ্ত শিক্ষকজনে প্ৰশ্ন কৰিলে৷
বোৱাৰীয়েকে উত্তৰত কি ক’লে তেখেতে ভালকৈ নুশুনিলেও উত্তৰটো যে নঞাৰ্থক সেয়া অনুমান কৰিব পাৰিলে৷
আনটো কোঠাত থকা তেখেতৰ পত্নীয়ে দুখ মিশ্ৰিত এটা ম্লান হাঁহি মাৰিলে৷ মানুহজনে শুনা নাপাওক বুলিয়েই মেচিনটো তেওঁ নিজেই লুকুৱাই ৰাখিছে৷ যোৱাৰ আগদিনাহে দিব৷ হাজাৰ হওক একমাত্ৰ মৰমৰ পুত্ৰ আৰু বোৱাৰীয়েকে তেওঁলোকক পাৰি থকা গুৱালগালি বোৰ শুনিলে কম কষ্ট পাবনে মানুহজনে!
************
9:04 PM
সুন্দৰ 👌
10:02 PM
অশেষ ধন্যবাদ
7:59 AM
ভাল লাগিল দেবজিত
11:14 AM
বহুত সুন্দৰ
3:01 PM
বঢ়িয়া৷
1:49 PM
সকলোকে ধন্যবাদ জনালোঁ৷
11:14 AM
ভাল লাগিল।