ঘৰৰ সংজ্ঞা-চিত্ৰলেখা দেৱী
তলসৰা বকুলৰ মালা গাঁথি থাকোঁতেই
পোখা মেলিছিল বুকুৰ কোণত
এটি বকুলৰ বীজে।
মোৰ বাৰীত ৰুই থ’লে
ছিঙিব পাৰিমচোন – এপাহ, দুপাহ
তল সৰিবলৈ নৌপাওঁতেই ।
দেউতাই কলে – থ থ, বকুল নোৰোৱে ঘৰত ;
মোৰ বাৰীৰে ডাল-গছবোৰ ভাগি গৈছে
তগৰ, খৰিকাজাঁইৰ ভৰত।
শিৰত সেন্দুৰেৰে এওঁৰ হাতত ধৰি যাওঁতেও
বুকুত কঢ়িয়ালোঁ বীজটি ;
জানোচা জেগা অকণ পাওঁ।
ঠাই ক’ত —ঠাই ?
ঘৰ-বাৰী ভৰি আছে ৰঙীন ফুলেৰে।
শহুৰ, শাহু, দেওৰ, ননদ
ভিন্ন চখ সকলোৰে
এওঁ ক’লে — ঠাই নাই, ঠাই নাই;
আগৰে ভৰা আমাৰ…
সাঁচি থোৱা নিজৰ ঘৰলৈ।
ল’ৰাইও সাজিলে ঘৰ – আকাশলংঘী।
বোৱাৰী,জীয়ৰী উথপথপ
আমদানি বিদেশী ফুল;
মোৰ বুকুৰ বকুলৰ বীজটো!
ই চোন শুকায়ে গ’ল !
মোৰ ঘৰনো কোনটো
য’ত মই ৰুব পাৰোঁ একোজোপা বকুল ?
আৰু মন গ’লে নিশাই ছিঙিব পাৰোঁ
এপাহ, দুপাহ
তলসৰিবলৈ নৌপাওঁতেই।
************
8:55 PM
ভাল পালোঁ কবিতাটি।