সন্তানৰ চৰিত্ৰ গঠন আৰু বৌদ্ধিক বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত পৰিয়ালৰ স্থান আগত আৰু পিতৃ-মাতৃ হ’ল প্ৰধান শিক্ষক। ঘৰখনেই মূল আধাৰ আৰু পিতৃ-মাতৃ হ’ল প্ৰধান গুৰু, তেওঁলোকৰ অৱদান অতুলনীয়।  শিশুৰ জন্মৰ পিছৰপৰাই পাঁচ বছৰ বয়সলৈ ৯০% বিকাশ হয়। গতিকে এই সময়খিনিত শিশুৰ বিকাশ পূৰ্ণগতিত হয়, তাৰ বাবে সু-পৰিকল্পিতভাৱে শিশুটিৰ তদাৰক কৰিব লাগে, এই ক্ষেত্ৰত মাকৰ দায়িত্ব অধিক।  শিশুটোৰ প্ৰাথমিক আৰু মৌলিক চাহিদা পূৰণৰ লগে-লগে সিহঁতৰ মানসিক-দৈহিক গঠন, ৰুচি, প্ৰবৃত্তি, বিশ্বাস, ধাৰণাৰ সম্যক জ্ঞানৰ স্বৰূপ পূৰ্ণ বিকশিত হয় আৰু তাৰ ধ্যান ৰখাৰ দায়িত্ব মাক-দেউতাকৰ।

বৰ্তমান যুগটো হৈছে আধুনিকতাৰ যুগ, প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ যুগ৷ বিজ্ঞানৰ ন ন উদ্ভাৱন আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ বহুল প্ৰয়োগে মানুহৰ জীৱন ধাৰণৰ মানদণ্ড উন্নত কৰাত প্ৰভূত পৰিমাণে বৰঙণি যোগাইছে। প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ নিত্য নতুন কৌশলসমূহে সভ্যতাৰ বিকাশ ঘটাই মানুহৰ চিন্তাধাৰা, আদৰ্শ, লক্ষ্য, উদ্দেশ্য, মূল্যবোধ, নৈতিকতা আৰু পৰিৱেশ আদিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰিছে। বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ উন্নতিৰ কাৰণে মানুহৰ দৃষ্টিভংগী আৰু জ্ঞানৰ পৰিসৰ প্ৰসাৰত বাৰুকৈয়ে উৎসাহিত কৰিছে। বিশেষকৈ আধুনিকতাৰ প্ৰভাৱত শিক্ষাৰ দিশতো উন্নতি হৈছে। নাৰী শিক্ষা আধুনিক সমাজৰ কাৰণে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু আধুনিকতাই এই দিশটোক আগুৱাই লৈ