কমলৰ ঘৰ ধনতোলা গাঁৱত৷ চহৰৰপৰা দূৰৈৰ এই আওহতীয়া গাঁওখনলৈ যাবলৈ যাতায়তৰ কোনো সুচল ব্যৱস্থা নাই৷ অথচ সামান্য বজাৰ-সমাৰ অলপ কৰিবৰ বাবেও চহৰলৈ নগ’লেই নহয়৷  এদিনাখন কমলক লৈ তাৰ দেউতাক চহৰৰ বজাৰলৈ বুলি ওলাল৷দুখীয়া দেউতাকজনে ভাবিলে, বিহু বুলি মাউৰা কমললৈ নতুন কাপোৰ এসাজকে কিনিব৷ তাতে কমলৰ কি যে ফূৰ্তি!পাছে কথাতে কয় নহয়, বোলে ভবা কথা নহয় সিদ্ধি, বাটত আছে কণা বিধি৷কমলৰো সেয়েই হ’ল৷ সেই নতুন কাপোৰসাজ সি পিন্ধিবলৈকে নাপালে৷সেইদিনা চহৰৰপৰা ঘূৰি আহোঁতেই কমলহঁতৰ বাছখন দুৰ্ঘটনাত পতিত হ’ল আৰু কমলৰ দেউতাকে থিতাতে

তোমাৰ শৰীৰত লম্ভিছে কি, উতলা সাগৰৰ ঢৌ নে, সীমাহীন অক্ষয় সাগৰ খটাসুৰ সময়ৰ আহ্বান নে, নিজাকৈ দিয়া     বিষপান। পুৱাৰ আকাশত সূৰ্য্য উঠিবনে, এজাক চিপচিপিয়া বৰষুণ শীতৰ স্পৰ্শ থাকিবনে,ৰ’দৰ। মোৰ চেতনাক,অৱচেতনালৈ ৰূপান্তৰ কৰিব বিচাৰিলেও চালি জাৰি চোৱা তোমাৰ ভাৱনাবোৰ। ক’লা সূৰ্য্য, ক’লা সাপৰ সৃষ্টি নকৰিবা ই যে ঘৃণনীয় পাপ। উৰি যোৱা চৰাই জাকক সোধা, সিহঁতেও বিচাৰিব জানে পথৰ সন্ধান, উৰিব জানে সিহঁতে হাঁহি,হাঁহি ডেউকা ভাঙি। মোৰ চেতনাক সাৰ পোৱাই চিঞৰি, চিঞৰি ক’ম নতুনত্বৰ কঁপনিৰে, নতুনত্বৰ আশাৰে— নালাগে আমাক খটাসুৰ সময়। **********

“নমস্কাৰ বাইদেউ, অহা সংখ্যাৰ ই-আলোচনীখন আপোনাক সম্পাদনা কৰিবলৈ অনুৰোধ জনালোঁ৷ সবিশেষ কথা পাতিম৷ প্ৰথমতে অনুৰোধ জনাই ল’লোঁ – এতিয়া দাবী জনালোঁ দেই৷ সন্মতি দিয়ক৷ – সোনকালে নিশ্চিতি লাগে৷’’ এনেকৈয়ে যোৱা ২৬ এপ্ৰিল তাৰিখে বায়েকৰ ওচৰত দাবী কৰিলে ‘শব্দচিত্ৰ’ৰ মুখ্য প্ৰশাসক শ্ৰীঅৰবিন্দ গোস্বামীয়ে৷ ছপা মাধ্যমৰ আলোচনী এখন সম্পাদনা কৰাৰ কথা সুকীয়া; কিন্তু ই-আলোচনী সম্পাদনা কৰাৰ কোনো অভিজ্ঞতা তথা কাৰিকৰী জ্ঞান মোৰ নাই৷ সেই অজুহাততে গোস্বামীৰ দাবী নাকচ কৰাৰ চেলু উলিয়াওতে চতুৰ গোস্বামীয়ে ভেটা দিলেই – “কাৰিকৰী জ্ঞানৰ প্ৰয়োজন নাই৷ সেই ক্ষেত্ৰৰ

সাম্প্ৰতিক কালত সময়ে – সময়ে সভা- সমিতি,দূৰদৰ্শনৰ আলোচনা, বাতৰি কাকত, আলোচনী ,বিজ্ঞলোকৰ আলোচনা আদিত অসমীয়া ভাষাৰ ভৱিষ্যত সম্পৰ্কে ভিন্ন জনে, ভিন্ন মত প্ৰকাশ কৰা পৰিলক্ষিত হয় ৷এচাম বিজ্ঞলোকে বৰ্তমানৰ পৰিৱেশ, পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰি অসমীয়া ভাষাৰ ভৱিষ্যত সম্পৰ্কে নেতিবাচক মন্তব্য কৰা দৃষ্টিগোচৰ হয় ৷ আন এচামে আকৌ অত্যুৎসাহী  মনোভাৱেৰে অসমীয়া ভাষা পৃথিৱীৰ বুকুৰ পৰা কেতিয়াও হেৰাই যাব নোৱাৰে বুলি মত প্ৰকাশ কৰা শুনা যায় ৷ উল্লিখিত বিজ্ঞলোকসকলৰ চিন্তা-চেতনাৰ প্ৰতি সন্মান জনায়ো আমাৰ ব্যক্তিগত অনুভৱ কিঞ্চিত অৱলোকন কৰাৰ প্ৰয়াসেই এই লিখনিৰ

‘ৰীমা বা আজি তুমি মোক সেউজগৃহৰ কথা ক’ব লাগিব। মই কিতাপ লৈয়েই আহিছোঁ।’ ‘ ৰ’বা, কিবা এটা খাই লওঁ প্ৰথমতে।’ ‘কি ৰান্ধিছা। বৰ ধুনীয়া গোন্ধাইছে।’ ‘পায়স অকণমান ৰান্ধিছোঁ অ’। হ’বই এতিয়া গোঁসানী।’ ‘মই লৰাই থাকোঁ দিয়া।তুমি বেলেগ কাম কৰা।’ ‘হোৱা যেন দেখিলে এই ইলাচি গুড়িকণ দি দিবা দেই।’ ‘বাৰু, জেঠাই নামঘৰলৈ গ’ল নহয়নে, ৰীমা বা? ‘ ‘ হয় অ’ আইজনী, কিমান নো ঘৰৰ কামকে কৰি থাকিব।’ ‘ হয়তো, মই আজি নামঘৰৰ গছকেইজোপাৰপৰা বুটলি বহুত বকুলফুল আনিলোঁ ৰীমা বা।’ ‘ অকলে

মানৱ সম্পদ সকলো সম্পদতকৈ শ্ৰেষ্ঠ সম্পদ। যুৱশক্তি এই সম্পদৰে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশীদাৰ। এখন দেশৰ সামগ্ৰিক উন্নয়নৰ মূল চালিকাশক্তিয়েই হৈছে যুৱ সমাজ। সম্প্ৰতি  যেন এই শক্তিৰ অৱক্ষয় হ’বলৈ লৈছে। যুৱ সমাজক কেন্দ্ৰ কৰি দেখা দিয়া উচ্ছৃংখলতাই সম্প্ৰতি এক ভয়াৱহ ৰূপ ধাৰণ কৰিছে। ইয়ে দেশৰ উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ বিপৰীতে এক অন্ধকাৰ ভৱিষ্যতৰ ছবি এখনহে দাঙি ধৰিছে। আজি কিছুবছৰ আগলৈ  অসম এখন শান্তিপূৰ্ণ অতিথিপৰায়ণ ৰাজ্য হিচাপে বিখ্যাত আছিল । অতিথিপৰায়ণতাৰ যেন সুযোগ ল’লে বিদেশী নাগৰিকে। সমস্যাৰে জৰ্জৰিত সমাজখনত এটা সমস্যাৰো  যেন সমাধান নহ’ব ।

শান্তনু কৌশিক বৰুৱা অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংবাদ তথা তথ্যৰ জগতৰ এটি পৰিচিত নাম।১৯৮৬ চনত “নতুন অসম বিলাসিনী” সংবাদপত্ৰৰ সহ-সম্পাদক হিচাপে সাংবাদিকতা জীৱন আৰম্ভ কৰা বৰুৱাদেৱ অসমৰ সৰ্বকালৰ প্ৰখ্যাত শিশু আলোচনী “মৌচাক”ৰ সৈতে ছবছৰ কাল জড়িত আছিল।কেইবাখনো মূল্যবান গ্ৰন্থৰে তেখেতে ইতিমধ্যে অসমীয়া তথ্য – সাহিত্যৰ জগতলৈ প্ৰভূত বৰঙণি আগবঢ়াইছে। “শব্দচিত্ৰ—জীৱন জিজ্ঞাসা”  ই-আলোচনীখনৰ দ্বিতীয় বৰ্ষৰ তৃতীয় সংখ্যাৰ বাবে শান্তনু কৌশিক বৰুৱাৰ এই সাক্ষাৎকাৰটি যুগুতালে ‘শব্দচিত্ৰ’ৰ গ্ৰুপ এডমিন সমীৰণ শৰ্মাই।   শৰ্মা : নমস্কাৰ দাদা।আপোনাৰ মনত পৰাত আপোনাৰ বিদ্যাৰম্ভ কেনেকৈ হৈছিল? সেইক্ষেত্ৰত পিতৃ-মাতৃ

তেওঁ ভুলবোৰক হুলৰ সৈতে ৰিজালে আৰু…….. ওৰেটো জীৱন বিষাদপান কৰি থাকিল !! মই ভুলবোৰ গচকি মোহাৰি মাটিত সিঁচি দিলোঁ, এদিন তাৰপৰাই এপাহ ফুল ফুলিল ।। আৰু…. ওৰে ৰাতি ফুলপাহে গুণগুণাই থাকিল… “হাতো নেমেলিবি মোকো নিচিঙিবি ক’ৰে অচিনাকি ঐ ?? আইদেউৰে চকুতে ব্যৰ্থতাৰ পোতাশাল, দুকোণত দুখৰে নৈ, মই আহি বাগিছাত সুখ হৈ ফুলিলোঁ, নজৰ নলগাবি তই !!” ******

(প্ৰখ্যাত ইংৰাজ সাহিত্যিক তথা প্ৰশাসক Douglas James ৰ ইংৰাজী নাটক If I Were You ৰ অসমীয়ালৈ ভাবানুবাদ) মঞ্চসজ্জা : এটা সৰু কোঠাৰ ভিতৰৰ দৃশ্য — সোঁফালে প্ৰৱেশ পথ থাকিব (পৰ্দাও থাকিব পাৰে)। বাওঁফালে থকা প্ৰৱেশ পথত এখন দুৱাৰ থাকিব লাগিব। আচবাববোৰ সাধাৰণ — বাওঁফালে এখন সৰু টেবুল,এখন বা দুখন চকী আৰু সোঁফালে পিছফাললৈ এখন বিছনা। টেবুলৰ ওপৰত এটা টেলিফোন থাকিব। (মঞ্চৰ পৰ্দা আঁতৰি যোৱাত জেৰাৰ্দে টেলিফোনত কথা পাতি থকা দেখা যাব। তেওঁ এজন মধ্যমীয়া উচ্চতাৰ লোক, শিং থকা চছ্ মা

কিউবাৰ ৰাষ্ট্ৰনায়ক,গেৰিলা যোদ্ধা, মহান বিপ্লৱী প্ৰয়াত ফিডেল কাষ্ট্ৰোৰ জীৱনৰ ওপৰত এটি চমু আলোকপাত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছোঁ। ফিডেল কাষ্ট্ৰোৰ পিতৃ মাতৃ আছিল স্পেনিছ আমেৰিকান মূলৰ।১৯২৬ চনৰ ১৩আগষ্টত কিউবাৰ ব্ৰিয়ানৰ এখন কুঁহিয়াৰ ফাৰ্মৰ স্বত্বাধিকাৰী এই পৰিয়ালটোত জন্ম হৈছিল  ফিডেল কাষ্ট্ৰোৰ ।নিজৰ সন্তানক উচ্চ শিক্ষাৰে শিক্ষিত কৰিব বিচৰা আৰু নিজেও শিক্ষিত পিতৃ মাতৃয়ে ফিডেলক Jessuit Boarding School ত নাম লগাই দিছিল।ইয়াৰ পিছলৈ কেইবাখনো স্কুল বাগৰি তেওঁ হাভানাৰ E.L.Collegio debean নামৰ শিক্ষানুষ্ঠানত নাম ভৰ্তি কৰে।পঢ়া – শুনাত মধ‍্যমীয়া ফিডেলে শিক্ষানুষ্ঠানৰ কঠোৰ নীতি নিয়ম অলপো