ভাগ্যৰ চকৰী-চন্দ্ৰপ্ৰভা বৰুৱা

হঠাৎ বিদ্যালয়ত পুলিচ অফিচাৰ এজন সোমাই আহিল আৰু সোমায়েই প্ৰধান শিক্ষক মণিধৰ বৰুৱা চাৰৰ ভৰিত পৰি সেৱা কৰিলে।বৰুৱা চাৰৰ থৰ-কাছুটি হেৰোৱাৰ উপক্ৰম হ’ল। বিভিন্ন চিন্তাই মনত দোলা দি গ’ল হঠাৎ। “ই কি?কি হৈছে এইবোৰ?তেওঁ নজনা কৈ ক’ৰবাত কিবা ভুল হৈ আহিল নেকি?তেওঁ সপোন দেখা নাইতো!”  নিজকে সংযত কৰি লৈ চাৰে ক’লে, “এয়া কি কৰিছে আপুনি অফিচাৰ? মই একো বুজি পোৱা নাই।মই ক’ৰবাত কিবা ভুল কৰা নাইতো?”  পুলিচ অফিচাৰ জনে চাৰক সাৱটি ধৰি ক’লে, “চাৰ মই হিমাংশু,আপোনাৰ একালৰ ছাত্ৰ।” বৰুৱা চাৰৰ

Read more

অদৃশ্য খিৰিকীৰ সিপাৰে-ববিতা শৰ্মা 

“মন্ত্ৰ সাহিত্য ভাৰতবৰ্ষৰ ঐতিহ্য, পৰম্পৰা, সংস্কৃতি, লোক সংস্কৃতি।মহেঞ্জোদাৰো, হৰপ্পাৰ দিনৰপৰা আছে মন্ত্ৰ আৰু লোক চিকিৎসা।ভাৰতৰ তথা পৃথিৱীৰ প্ৰথম সাহিত্য বেদত আছে মন্ত্ৰ।অথৰ্ববেদত আছে চিকিৎসা। আজি অসমৰ গাঁৱে-ভূঞে মৃত্যুৰ ক্ষণ গণিছে মন্ত্ৰ সাহিত্যই,আসুৰিক চিকিৎসাই।আজি বাহিৰৰ বিশ্ববিদ্যালয়ে মায়ঙৰ ওপৰত গৱেষণা কৰিছে,পেপাৰ উলিয়াইছে।তেওঁলোকে আমাক উপহাস কৰে আমি হাতত থকা ৰত্ন চিনি নাপাওঁ বুলি।”                                          _অদৃশ্য খিৰিকীৰ সিপাৰে_  ‘মায়ং’।এক মায়াসনা নাম।মৰিগাঁও জিলাৰ লুইতৰ পাৰৰ এই অঞ্চল যাদু-মন্ত্ৰৰ কিংবদন্তিপূৰ্ণ ইতিহাসৰ বাবে বিখ্যাত।মধ্যযুগৰপৰাই এই অঞ্চল প্ৰাচীন ভাৰতৰ যাদুবিদ্যাৰ কেন্দ্ৰস্থল হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল বুলি জনা যায়।সাহিত্য আলোচক ডিম্বেশ্বৰ

Read more

কুৰ্গ – The Scotland of India-গীতালী চক্ৰৱৰ্তী

আপুনি যদি এজন প্ৰকৃতিপ্ৰেমী আৰু দুঃসাহসিক খেল খেলি ভাল পায়, তেন্তে আপোনাৰ এখন প্ৰিয় ঠাই হ’ব পাৰে “কুৰ্গ”৷ আৰু ইয়াৰ লগতে কুৰ্গীলোকৰ আতিথ্য পৰায়ণতাই আপোনাৰ মন পুলকিত কৰি তুলিব৷ কুৰ্গ বা কদাগু হ’ল কৰ্ণাটক ৰাজ্যৰ আটাইতকৈ সৰু জিলা আৰু কম জনবসতিপূৰ্ণ ঠাই৷ ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক বৈশিষ্ট্যৰ বাবে কুৰ্গক ‘ভাৰতৰ স্কটলেণ্ড’ বুলি অভিহিত কৰা হয়৷  কুৰ্গত প্ৰধানকৈ চাবলগীয়া ঠাইবোৰ হ’ল :- (১) থল কাবেৰী :- ব্ৰক্ষ্মগিৰি পাহাৰৰপৰা কাবেৰী নৈ উৎপত্তি হৈ কৰ্ণাটক আৰু তামিলনাডুৰ মাজেৰে বৈ গৈ বংগোপসাগৰত পৰিছে আৰু এই উৎপত্তি

Read more

দৃষ্টি-মানসী শৰ্মা 

সকলো কামতে তাই নিপুণ, তথাপিও জীৱনসংগী কৰাৰ বেলিকা সকলোৱে মুখ ঘূৰায়। দুচকুৰ আন্ধাৰবোৰে লাহে লাহে তাইৰ মনটোও বেৰি ধৰিলে। “মই মৰিলে তাইৰ কোনো লগেই নাথাকিব দেখোন।” “কাইলৈ তুমি প্ৰথম পৃথিৱীৰ সুন্দৰতা দেখিবা মাজনী। তুমি প্ৰথমেই কি চাব বিচাৰিবা।” “মোৰ সাহস, মোৰ প্ৰেৰণা, কেতিয়াও মোক ভাগি পৰিবলৈ নিদিয়া মোৰ দেউতাক।” “দেউতাৰ চকুত কি হ’ল?” “দেউতাৰ দৃষ্টিয়েই তুমি আগতো দেখিছিলা, এতিয়া তুমিয়েই দেউতাৰ দৃষ্টি হ’বা।” *******

Read more

কুঁৱা -কুমকুম শৰ্মাবৰুৱা

প্ৰাচীন কুঁৱাটোৰ এনেয়ে কাম নাইকিয়া হ’ল। ঘৰৰ ওচৰতে টিউবৱেলটো বহুৱাই লোৱাৰ পৰা পানীকণৰ সমস্যাটো যেনিবা সমাধান হ’ল।এতিয়া মদনে বাৰীত শাক-পাচলিৰ খেতিত পানী দিবলৈ সুবিধা হ’ব বুলি কুঁৱাটো পৰিষ্কাৰ কৰাই ল’ব খুজিলে। দুজন হাজিৰা কাম কৰা লোক লগাই জখলা এটাৰে নমাই কাম কৰিবলৈ দিওঁতেই  অঘটনটো আৰম্ভ হ’ল।প্ৰথমতে নামি যোৱাজন উশাহ ল’ব নোৱাৰি ছটফটাবলৈ ধৰিলে।সিজন লৰালৰিকৈ ওপৰলৈ উঠি আহিল কি হৈছে ধৰিব নোৱাৰি।ওপৰৰপৰা তলত থকাজনক চিঞৰিবলৈ ধৰিলে, ‘ওপৰলৈ উঠি আহ বেগেতে,ওপৰলৈ উঠি আহ বেগেতে’ বুলি। কাষৰ ঘৰত থকা ৰজনী মাষ্টৰে কিহৰনো হুলস্থূল

Read more

সংখ্যাটোৰ আঁৰৰ কথা

আজি দুমাহমান আগৰ কথা, এদিন অৰবিন্দ গোস্বামী দাদাই ফোন কৰিলে। মাজে মাজে ‘শব্দচিত্ৰ’ গোটৰ কথা বা ইটো সিটো ঘৰুৱা কথা লৈও কথা পতা হৈ থাকে কিন্তু সিদিনা ফোন কৰিয়েই দাদাই ক’লে,  “ৰাজশ্ৰী, তুমি আমাৰ জুলাই,২০২৪ সংখ্যাৰ আলোচনীখন সম্পাদনা কৰিব লাগিব নহয়!”  মই বোলো দাদা, ক্ষমা কৰক। মোৰদ্বাৰা এই গুৰু দায়িত্ব বহন কৰা সম্ভৱ নহয়েই। গোটতোত সময় দিব নোৱাৰোঁ আজিকালি সাংসাৰিক ব্যস্ততাৰ কাৰণে। কিন্তু তেওঁ অভয়দান দি লেখা বিচাৰি অনা তথা আন আন গোটেই কামবোৰৰ ভাৰ নিজৰ কান্ধলৈ লৈ মোক আগবাঢ়িবলৈ

Read more

বহুদিন বকুলৰ মালা গঁথা নাই -সমুজ্জ্বল কাশ্যপ

                                                       (১) বকুল আৰু মালা।  মথাউৰিটোৰ তললৈ বৃহৎ গছজোপাৰ পিছফালে নীৰৱে বৈ থকা নৈখন সম্মুখত লৈ দুয়োটা বহিছে। নৈৰ পানীৰপৰা ছিটিকি আবেলিৰ বেলিটোৰ ৰাঙলী আভাখিনি তেতিয়া দুয়োৰে গালে মুখে।  মুখত এটাৰো মাত নাই। মালাৰ সোঁহাতখন হাতৰ মাজত আলফুলে সাবটি বকুলে তাইৰ অনামিকা আঙুলিটোত পিন্ধি থকা কণমানি আঙুঠিটো লিৰিকি বিদাৰি আছে। তাৰ বাওঁকান্ধত মূৰটো পেলাই

Read more

তোলনি বিয়াৰ উৎস আৰু ইয়াৰ প্ৰসাৰণ -কমলা দাস

মোৰ আইতাৰ আঠ বছৰ বয়সতে বিয়া হৈছিল। যিটো বয়সত পখিলা খেদি,বালি ভাত ৰান্ধি ৰং-তামাছা কৰি ওমলি ফুৰাৰ সময় আছিল, সেইটো বয়সতে ফুলকুমলীয়া ছোৱালীহঁতক বিয়া নামৰ  বান্ধোনটোত বান্ধি দিয়া হৈছিল।ছোৱালীহঁতে দৰা-কইনা খেলি ওমলাৰ সময়ত নিজেই কইনা হ’বলগীয়া হৈছিল। বিয়া,দৰা-কইনা আদি মানে অকল স্ফূৰ্তি আৰু ভাল ভাল মিঠাই আদি খোৱা বুলি ভবা সময়তে বলিৰ পঠাৰ নিচিনাকৈ সংসাৰৰ বলিশালত অজানিতে তাই নিজৰেই মূৰটো সুমুৱাই দিছিল একো নজনাকৈয়ে। আইতাহঁতৰ দিনত হেনো তেনেকুৱা বয়সত ছোৱালীৰ বিয়া হোৱাটো একেবাৰে সাধাৰণ কথা অৰ্থাৎ সেই সময়ৰ সমাজত প্ৰচলিত

Read more

কলাগুৰু বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা: এক বিপ্লৱী সত্তা-মাতু কুকুৰাচোৱা

কলাগুৰু বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা অসমৰ  জাতীয় জীৱনৰ এগৰাকী পুৰোধা ব্যক্তি। মধ্যযুগৰ অসমৰ স্বৰ্ণসৌধৰ অন্যতম মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ আদৰ্শৰে অনুপ্ৰাণিত হোৱা গুৰুজনাৰ উত্তৰসূৰী যিসকল বৰেণ্য ব্যক্তিয়ে অসমীয়া সমাজ জীৱনক শক্তিশালী ৰূপত প্ৰতিষ্ঠা কৰি থৈ গৈছে, সেইসকলৰ ভিতৰত বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা অন্যতম। অসমীয়া ভাষা, সংস্কৃতি, নৃত্য-গীত, অভিনয় সকলো দিশতে ৰাভাদেৱৰ অৱদান অনস্বীকাৰ্য। তেওঁ হালোৱা-বনুৱা, সমাজৰ নিষ্পেষিত সাধাৰণ জনতাৰ বাবে নিজৰ জীৱনকো তুচ্ছ কৰি অক্লান্তভাৱে পৰিশ্ৰম কৰিছিল। অসমৰ সংস্কৃতি, অসমৰ জনতাক মনে-প্ৰাণে ভালপোৱা এইজনা বিপ্লৱী বীৰে বিশ্বাস কৰিছিল যে সাহিত্য-সংস্কৃতি হৈছে এটা জাতিৰ মেৰুদণ্ডৰ সদৃশ,

Read more

প্ৰণতিৰ চিঠি-সমুজ্জ্বল কাশ্যপ

প্ৰণতি, মৰম লʼবা। বিয়াৰ দিন তেনেই ওচৰ চাপিল। বিয়াৰ আগত এইখন লিখি কিনো ক’বলৈ ওলাইছো বুলি ভাবিছা ছাগে, নহয়নে?  আচলতে কেইটামান কথা আছিল, কেনেদৰে আৰম্ভ কৰোঁ ভাবিহে পোৱা নাই। এইসময়ত এইবোৰ কিমান উচিত হ’ব সেয়াও নাজানো, কিন্তু বিবাহৰ পবিত্ৰ বান্ধোনত বান্ধ খোৱাৰ আগতে দুটামান কথা তোমাক জনোৱা মোৰ কৰ্তব্য বুলি ভাবিছোঁ।  বাৰু, এটা সাধু কওঁ শুনা –  কেইবছৰমান আগৰ কথা।   সেইদিনা বতৰটো ডাৱৰীয়া। গৰুহাল এৰি দি ঘনকান্ত ডেকাই নাঙলটো লৈ পথাৰৰপৰা ঘৰলৈ আহি আছিল। তেনেতে পথাৰৰ দাঁতিত আধাখোলা অৱস্থাত

Read more
1 3 4 5 6 7 54